Verbetering van de scheiding van kunststofafval met magnetische velden
Kunststoffen kunnen worden gescheiden met magnetische dichtheidsscheiding, met behulp van magnetische velden. Maar deze techniek is niet altijd doeltreffend. Rik Dellaert onderzocht stromen van gemengde plastic deeltjes in windtunnels, om het effect van turbulentie op het scheidingsproces te beoordelen. Hij verdedigde zijn doctoraatsthesis op 26 november aan de faculteit Applied Physics aan de TU Eindhoven.
Magnetische dichtheidsscheiding is een techniek die onlangs door Umincorp werd ontwikkeld. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een ferrofluïdum die een verticale massadichtheidsgradiënt genereert als het in de buurt komt van een magnetisch veld. Met andere woorden: van bovenin naar onderin de vloeistof neemt de schijnbare massadichtheid van de vloeistof toe.
Wanneer plastic deeltjes aan dit ferrofluïdum worden toegevoegd, bewegen de verschillende deeltjes zich naar een hoogte in de vloeistof waar de schijnbare massadichtheid van het ferrofluïdum ongeveer gelijk is aan de massadichtheid van de plastic deeltjes. Dit afgescheiden plastic kan vervolgens worden hergebruikt in producten met een hogere waarde, wat de economische uitvoerbaarheid van recycling verhoogt.
Het scheidingsproces vindt plaats in de magnetische dichtheidsscheider. Aan het einde van de machine verwijderen horizontale platen de mengsels van vloeistof en deeltjes op verschillende hoogten. De verschillende mengsels bevatten plastic deeltjes met verschillende massadichtheid. De deeltjes worden vervolgens van het ferrofluïdum gescheiden door een centrifuge, wat resulteert in plastic deeltjes met een bepaald massadichtheidsbereik dat gebruikt kan worden als een indicator voor het type plastic in dit massadichtheidsbereik.
(Meer in Innovatieve Materialen nummer 6 2021)
